ثبت ملی آثار معنوی فارس نشانگر اهمیت مردم شناسی و میراث ناملموس
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس با بیان این مطلب افزود:تعزیه خرم بید بوریابافی زرقان، عمه کوار خرم بید ، سفال و سرامیک استهبان که از آثار شاخص معنوی فارس و کشور محسوب می شوند ثبت ملی شدند. وی ثبت آثار معنوی را نمایانگر اهمیت مردم شناسی و میراث ناملموس استان فارس دانست و اظهار امیدواری کرد ثبت این آثار بتواند به حفظ و شناسایی این آثار کمک شایانی کند.
فعالی گفت: قدمت و منحصر به فرد بودن دو ویژگی خاص هر یک از این آیین ها و از شاخصههای آنها جهت ثبت در فهرست آثار معنوی کشور بوده است.
این مقام مسئول با اشاره به اینکه ثبت معنوی این آثار رسالت سازمان را در راستای حفظ، احیاء و معرفی و رونق بخشیدن به آنها دوچندان می سازد گفت: تدوین برنامه های خاص برای حفظ و احیاء این آثارمعنوی در دستور کار مدیریتی این اداره کل قرار می گیرد.
گفتنی است: عمه کوار یا مراسم عباس خواهی از آیین های منحصر به فرد شهرستان خرمبید در سطح استان و کشور می باشد. واژه عمه کوار(عمه کو یار) بنا بر اعتقاد برخی خطاب به حضرت زینب(س) است و منظور از«یار» یار حضرت امام حسین(ع) یعنی حضرت ابوالفضل العباس(ع) می باشد.
آیین عمه کوار بنا بر مستندات بیش از 150 سال قدمت دارد و هر ساله در مقابل قدیمی ترین مسجد شهرستان(مسجد جامع صفاشهر) برگزار می شود.
این آیین شب تاسوعا برگزار می گردد و علم های مختلفی از مناطق شهرستان در این مکان آورده می شود و در تاریکی مطلق عمه کوار خوان ها اشعار خود را می خوانند و یک نفر در وسط ایستاده و چند نفر دور علم حلقه می زنند و با حرکاتی خاص زمانی که عمه کوار خوان ها شعر خوانی می کنند دور علم می چرخند و به نشانه تکریم علم در مقابل آن تعظیم می کنند.
تعزیه خوانی خرمبید: تعزیه خوانی خرمبید دارای قدمت بسیاری بوده و اشعاری که در این مراسم استفاده می شود از قدیمی ترین اشعار تعزیه خوانی و مداحی ها بوده که از نسخ خطی قدیمی استخراج شده و همچنان اصالت خود را حفظ کرده و رایج است.
بوریا بافی زرقان:
فنون ساخت بوریا در زرقان فارس چنانچه حصیربافی قدمت 8 هزار ساله دارد از قدمت بسیار زیادی برخوردار بوده و این هنر همچنان در این شهرستان به طور زنده رواج داشته و کاربری بوریا برای پوشش بام خانه، زیرانداز و استفاده در ساخت خانه های عشایری و آلاچیق همچنین رایج است.
سفال و سفال گری استهبان:
هنر سفال گری از دیرباز در شهرستان استهبان رونق داشته و قدمت آن به دوران صفوی باز می گردد که در دوران قاجار به نقطه اوج شکوفایی خود می رسد.
سفال استهبان سفالی تکرنگ و به رنگ آبی متمایل به سبز می باشد. گل رس این شهرستان منحصر بفرد و بسیار مرغوب است و لعابی که برای سفال استفاده می شود کاملاً طبیعی و از کتیرا، اوزو(صمغ درخت بادام کوهی) و... است که این ویژگی ها سفال این شهرستان را در سطح کشور متمایز می سازد.
